De comeback van het Vaticaan kent een lange voorgeschiedenis. Wij kennen verhalen uit de donkere middeleeuwen. De nazaten van Rome hebben in die tijd veel macht naar zich toegetrokken. Maar in de tijdlijn zie je dat de geestelijke erfenis al veel langer teruggaat, zelfs tot in het oude Mesopotamië. De stad Babel staat, met zijn pretentieuze toren, synoniem voor menselijke macht buiten God. Om de diepere betekenis van de ontwikkelingen in het jaar 1929 te begrijpen, moeten we relaties leggen met deze veel oudere geschiedenis die hieraan voorafgegaan is.
De Babylonische vorst Nebukadnezar kreeg een wonderlijke droom. Hij zag een groot beeld, bestaande uit verschillende materialen. De Joodse Daniël, werkzaam aan het hof, kreeg van God het inzicht om de droom uit te leggen [zie: Babylon]. Het zijn opvolgende koninkrijken. Ze komen en gaan. Toch blijven ze ook als een geheel staan, als één beeld, tot op het moment dat God Zijn rijk vestigt. Dan pas dondert het beeld in een keer in elkaar. Blijkbaar ‘bestaan’ die rijken dus ook vandaag nog. Later volgt een tweede visioen, ditmaal over vier dieren. Het zijn weer dezelfde vier rijken. Uit het vierde dier begint een kleine hoorn te groeien. Daar zoemt de profetie dan op in. De komst van die nieuwe macht gebeurt blijkbaar via een geleidelijk proces.
De opkomst van deze macht begon al in de eerste eeuw, tijdens de hoogtijdagen van het vierde rijk, het Romeinse Rijk. Het is de hoorn die begint te groeien. De apostel Paulus zegt er het volgende over: “Want het geheimenis van de wetteloosheid is al werkzaam. Alleen is er iemand die hem nu weerhoudt, totdat hij uit het midden verdwenen is. En dan zal de wetteloze geopenbaard worden” (2 Thessalonicenzen 2 : 1-12). Binnen de futuristische eindtijdvisie is de ‘mens van de wetteloosheid’ de duivel, die aan het eind van de geschiedenis als een antichrist op het wereldtoneel verschijnt. De weerhouder zou de heilige Geest zijn. Maar dat strookt niet met de tekst. Extra toelichting over de weerhouder krijg je onder [1260 jaar V-dominantie]. Over de wetteloze zegt Paulus de volgende twee dingen:
Er zal een climax komen richting de voleinding, maar de macht waar Paulus over spreekt groeit al veel langer, in overeenstemming met de hoorn uit de profetie van Daniel.
Hoewel de profetie zegt dat de macht gaandeweg zal groeien, wordt er wel een specifieke periode aan gekoppeld. Het gaat om een periode van 3,5 profetische jaren, ofwel omgerekend 1260 jaar [zie voor onderbouwing over deze uitleg: 1260 jaar periode]. Nu wij verder in de geschiedenis zijn kunnen we zien om welke periode het gaat. Het Vaticaan kwam pas echt in het politieke zadel vanaf 538 AD. Dat duurde zoals de profetische periode had voorzegd, precies 1260 jaar, tot aan de afzetting in 1798. In dat jaar heeft Napoleon de paus afgezet en in gevangenschap gestuurd. Het leek na 1260 jaar dominantie echt gedaan met de politieke pauselijke macht. Een tijdperk werd afgesloten. Tijdens de Franse revolutie werd de menselijke rede als een god binnengehaald. De kernbegrippen ‘vrijheid, gelijkheid en broederschap’ (waar ook paus Franciscus dus zo enthousiast over is) kwamen op een voetstuk te staan. Er zou een nieuwe samenleving ontstaan, op basis van democratie. De wereldlijke macht van Rome leek verleden tijd.
De Bijbelse profetie geeft een clou voor het vervolg. Die clou vind je onder de tegel [Babylon]. Daarr zie je een visualisatie. Hieruit wordt duidelijk dat de machten van Babel, Perzië, Griekenland, Rome, de groeiende hoorn en ‘het beest uit de zee’ allemaal bij elkaar horen. Uit de kenmerken van de hoorn en het beest uit de zee kun je opmaken dat het om dezelfde historische macht gaat. Het beest dat uit de zee opkomt (de zee is een teken voor de volken) is een vervolg op het verhaal van de hoorn. In Openbaring 13 wordt een kenmerk aan deze ontwikkelingen toegevoegd. Het beest loopt een dodelijke wond op. Tenminste zo lijkt het.
Wat betekent het dat er een beest is dat een wond krijgt? In profetische termen worden beesten gebruikt om koninkrijken te verbeelden. Eigenlijk net zoals dat vandaag de dag ook nog vaak gebeurt in de symbolen van landen. “Die grote dieren, die vier in getal zijn, zijn vier koningen…” en “Het vierde dier zal het vierde koninkrijk op aarde zijn” (Daniël 7 : 17, 23). Als zo’n beest dus een wond oploopt, dan heeft dit een politiek karakter. Na afloop van de profetische tijd van 1260 jaar kreeg het Vaticaan inderdaad een harde politieke klap. De wereldlijke macht was verleden tijd. Het leek een dodelijke wond voor dit politiek-religieuze systeem. Het Vaticaan verdween natuurlijk niet, maar verschoof wel naar de achtergrond van het politieke wereldtoneel. Opmerkelijk is dat Openbaring spreekt over schijn: “En ik zag een van zijn koppen als dodelijk gewond” (Openbaring 13 : 3). Het leek dodelijk, maar dat was het niet. De politieke wond geneest.
In het jaar 1929 sloten de Italiaanse dictator Mussolini en kardinaal Gasparri het Verdrag van Lateranen, inzake de Rooms-Katholieke kerk. Met de ondertekening van dit verdrag werd Vaticaanstad op 11 februari 1929 een onafhankelijke staat. Zo verscheen Rome opnieuw in de politieke arena en is sindsdien een rijzende ster (zie volgende punt). De wond begon te genezen. De politieke strategie veranderde ten opzichte van de tijd van de middeleeuwen, omdat de uitgangspositie heel anders was. Het kreeg de vorm van samenwerking, met politieke leiders, de religieuze wereld, de zakenwereld, Hollywood en natuurlijk de financiële markten. Overal liggen lijntjes en oude verbanden worden onder het stof vandaan gehaal. Maar hoewel Rome voor het oog veranderd is, blijft het ultieme doel gelijk: macht.
Nadat de wond geneest begint het beest aan een grote comeback. Sterker nog, op een gegeven moment gaat de hele wereld er in verwondering achteraan lopen (Openbaring 13 : 3). Het mag in geestelijke zin dan wel een verschrikkelijk beest zijn, met zeven koppen, maar blijkbaar heeft het aan de buitenkant zeer aantrekkelijke eigenschappen. Vreemd eigenlijk dat de kleinste soevereine staat ter wereld de grootste machthebber wordt. Onder [een wereldwijd pact] lees je daar wat meer over. A picture paints a thousand words.
De herleving van het Vaticaan heeft niet alleen een politiek karakter. De paus en zijn team hebben de mond vol van wereldproblematiek (zoals klimaat, migratie, covid, oorlog, etc.). Maar er ligt een diepere religieuze component onder. Die dimensie komt ook in Openbaring naar voren. Het gaat daar over aanbidding (Openbaring 13). Ook wordt er naast de metafoor van het beest gesproken over de stad Babylon (hoofdstuk 18) en over een hoer (hoofdstuk 17). Beide zijn symbolen van menselijke religie buiten God om. Babylon als tegenbeeld van Jeruzalem. En de hoer als tegenbeeld van de toegewijde bruid van Christus.
Wist je dat zelfs de naam ‘Vaticaan’ die echo zeer waarschijnlijk in zich heeft? De locatie waarop de St. Pieter gebouwd is was vroeger een Etruskische begraafplaats. Het woord vaticanus komt van het Latijnse vatis, dat ziener of waarzegger betekent. De vaticanus heuvel was waarschijnlijk een plek vol occulte praktijken:
https://www.youtube.com/watch?v=H1Tm1Y0efNo
Ook in Bijbelse tijden kwam dat op grote schaal voor bij de omliggende volken van Israël. Het werd sterk van de hand gewezen (Deuteronomium 18 : 9-14). Niemand mocht zich daarmee inlaten. Waarom zou je dus naar zo’n heidense god vernoemd willen worden?
De religieuze dimensie blijkt ook uit het feit dat het beest mensen kan gaan uitsluiten van deelname aan de economie. Dit veronderstelt een vermenging van religie en macht. Wie het beest niet aanbidt krijgt te maken met ingrijpende economische sancties: je kunt niet meer kopen of verkopen. Het afdwingen van een bepaalde denk- en levenswijze gaat een grote rol spelen richting de voleinding van de geschiedenis. Meer info vind je onder [een wereldwijd pact] en [het laatste conflict].
We gaan de climax zien van een duizenden jaren oud conflict. Is er ruimte voor vrijwillige aanbidding van de Schepper, vanuit liefde, of wordt het afgedwongen aanbidding van de anti-macht. Bij wie hoor je, naar wie luister je, van wie houd je? Van de Schepper, die hemel en aarde maakte. Of van de duivel, die heel de aarde probeert te misleiden? Het is kwestie van ultieme toewijding en aanbidding. Dat is de echte kern van wat er de komende jaren op het wereldtoneel gebeurt. In [het laatste conflict] komt het bij elkaar. Het kan en zal gaan stormen. Maar je hoeft niet bang te zijn, want als je dicht bij God blijft heb je stevige grond onder de voeten: “En wij hebben het profetische woord, dat vast en zeker is, en u doet er goed aan daarop acht te slaan als op een lamp die schijnt in een duistere plaats, totdat [de dag] aanbreekt en de morgenster opgaat in uw hart” (2 Petrus 1 : 19).
