God heeft vanaf het begin de hele wereldbevolking op het oog. Toch is Hij ongeveer 4000 jaar geleden een bijzonder project gestart. In die tijd, waarin er naar schatting enkele honderdduizenden mensen op de aarde leefde, begon Hij met een nieuw initiatief. Het drama van Babel was achter de rug. De volken begonnen zich te verspreiden. Nieuwe beschavingen kwamen op. Er ontstonden supermachten. Babylonië en het oude Egypte voerden de lijst aan. Je kunt ze vergelijken met het Amerika en China van vandaag.
Natuurlijk was het nog steeds Gods plan om een grote gemeenschap van mensen te vormen, om voor altijd samen mee op te trekken. Maar wat zou Hij kunnen doen om dat project verder van de grond te krijgen?
God sprak tot het hart van een man uit de Mesopotamische stad Ur (dat was een stad in het huidige zuid-Irak). Hij heette Abram, later omgedoopt tot Abraham. Hij moest op reis gaan. Alles achterlaten, zijn familie en een florerende stad, om naar een voor hem nog onbekend land Kanaän te verhuizen (het huidige Israël). Abram geloofde God op Zijn woord, ook al kon hij op dat moment nog niet zien wat er van zou komen. Maar God wist wat Hij deed. Het was niet zonder reden dat Abram precies naar dit stuk land moest verhuizen. Als je een kaart van het oude Midden-Oosten opslaat kun je zien dat dit grondgebied op het kruispunt lag van de toenmalige wereldmachten Babel en Egypte.
De nakomelingen van Abraham’s zoon Izak (het Joodse volk) mochten op dat kleine maar belangrijke stuk land gaan wonen. Grote delen van de Bijbel gaan over de geschiedenis van dit land, de ups- en downs van het volk Israël en hun relaties met de omringende volken. Was God de rest van de wereld dan vergeten? Was de Schepper ineens niet meer geïnteresseerd in de andere volken die vanuit Babel de wereld over waren getrokken? Zeker wel. Sterker nog, dat was juist de insteek. Vanaf de allereerste start van dit bijzondere project wordt het vizier meteen breed getrokken. In Genesis 12 vind je de roeping van Abraham. God zegt tegen hem: “(…) en in u zullen alle geslachten van de aardbodem gezegend worden.”
Die zegen voor alle volken zou uiteindelijk ook komen, door de komst van de Messias die uit dit volk voortgekomen is. De evangelieschrijver Mattheus trekt die lijn. Geslachtsregisters lijken saai, maar ze zijn eigenlijk geweldig interessant. Er zit een heel verhaal achter. Mattheüs opent zijn boek met een geslachtsregister en loopt met zevenmijlslaarzen door de geschiedenis, van Abraham, via David, naar Jezus: “Al de geslachten dus, van Abraham tot David, zijn veertien geslachten; en van David tot de Babylonische ballingschap zijn veertien geslachten; en van de Babylonische ballingschap tot Christus zijn veertien geslachten” (Mattheüs 1 : 17). Het is in die grote nakomeling van Abraham, de Zoon van God zelf, dat de zegen naar alle volken gaat. Door Hem worden zij allemaal onder één hoofd samengebracht tot één gemeenschap. Dit keer niet op basis van het eigenzinnige Babel-project, maar op basis van het fundament dat God heeft gelegd voor Zijn eeuwige verbond van liefde.
Voor een goed begrip van de loop van de wereldgeschiedenis is het belangrijk om te begrijpen dat het verhaal van God met Israël geen exclusief karakter heeft. Dit project is een onderdeel binnen het grotere verhaal. Wat er met dit ene volk en op dit ene stuk land gebeurde, is een type van wat er wereldwijd gaat gebeuren. Het kleine land Kanaän wijst op de gehele aarde die van God is. De tempeldienst is een voorafschaduwing van de hemelse tempeldienst. De tempel zelf is een beeld van Gods aanwezigheid in Zijn universele gemeenschap. De historische stad Jeruzalem is een vooruitwijzing naar het hemelse Jeruzalem, door God Zelf gebouwd. En het volk Israël staat voor alle mensen, jood en heiden, die leven op basis van de belofte. Daarom vind je in de geslachtslijn van de Messias een heel aantal heidense vrouwen. God was niet op zoek naar een zuiver ras. Ook vond Jahweh, de God van Israël, het belangrijk dat de vreemdeling opgenomen werd in de gemeenschap. De Schepper van hemel en aarde vormt door de tijden heen namelijk slechts één wereldwijde gemeenschap, niet twee. De joodse Messias Jezus is de CEO van de hele club, voor iedereen en zonder enig onderscheid op basis van afkomst, taal of achtergrond.
Abrahams achterkleinkind Jozef zou een bijzonder hoge positie gaan bekleden in Egypte. Hij werd, na een lange en veelbewogen geschiedenis, de eerste onder de Farao. Toen de grote hongersnood in de oude wereld kwam (Genesis 41 : 53 – 57), verhuisde Jozefs familie naar Egypte. De schaarste zorgde voor een hereniging van de familie, na ruim twintig jaar. Dat was ook het moment dat zijn Egyptische zonen Manasse en Efraïm kennis maakten met hun familie uit Kanaän. Zij waren opgegroeid aan het Egyptische hof en goed onderwezen in de hiërogliefen taal. Nu zij bij hun Hebreeuwse familie kwamen te wonen was het een logisch stap om de voor hen nog vreemde taal op schrift te gaan zetten. Dr. Douglas Petrovich legt uit hoe Manasse en Efraïm, met gebruik van het hen bekende hiërogliefenschrift het allereerste alfabet ter wereld hebben ontwikkelt. Dat werd het alfabet dat Mozes vier eeuwen later zou gaan gebruiken om de Thora te schrijven.
Is Hebrew the World’s Oldest Alpabet?
https://m.youtube.com/watch?v=eG8xUfokfsY
Dr. Petrovich gaat hieronder ook in meer algemene zin in op aanwijzingen voor de aanwezigheid van het joodse volk in Egypte.
Is There compelling Evidence of the Israelite Sojourn in Egypte?
https://m.youtube.com/watch?v=_mDhm3rYubE
De oude steden Sodom en Gomorra zijn bekend geworden om hun verdorven levensstijl en het oordeel van God hierover in de vorm van vuur en zwavel (Genesis 19). In de Bijbel staat dat deze steden nooit meer herbouwd of bewoond zullen worden.
“Zoals God Sodom en Gomorra en de naburige plaatsen ervan ondersteboven heeft gekeerd, spreekt de HEERE, zo zal niemand daar wonen en geen mensenkind erin verblijven”(Jeremia 50:40).
Tot op de dag van vandaag is dit het geval. Kijk hier naar dit verlaten oord en de resten van de zwavelstenen.
Sulfur Balls of Sodom and Gomorrah - YouTube
https://m.youtube.com/watch?v=jQl4KaRtef8
Gods verbond met het volk Israël is nooit een doel op zich geweest. Het is vanaf het allereerste begin gelinkt aan de andere volken van de wereld. Dat is duidelijk bij de roeping van Abraham (“…in u zullen alle geslachten van de aardbodem gezegend worden”, Genesis 12) en het blijkt ook uit de strategische ligging van Israël in het oude Midden-Oosten. Het geelomcirkelde land lag precies tussen de grootmachten van die tijd.
God had een doel. Er was daarom een voorwaarde aan het verbond gekoppeld. Tijdens de verbondssluiting bij de Sinaï (je kunt dit nalezen in Exodus 19-20) zegt God: “Als u nauwgezet Mijn stem gehoorzaamt en Mijn verbond in acht neemt, dan zult u uit alle volken Mijn persoonlijke eigendom zijn, want heel de aarde is van Mij” (Exodus 19 : 5). Tijdens deze gebeurtenis overhandigt God de wereldberoemde ‘10 geboden’. Daar lees je hieronder meer over. Het Oude Testament (het eerste deel van de Bijbel) beschrijft de ups en downs van de geschiedenis die hierop volgen. Heeft Israël zijn bijzondere roeping op het wereldtoneel waargemaakt?
God is dus een bijzonder project gestart met Israël, maar bleef altijd internationaal betrokken. Soms krijgen we in de Bijbel een doorkijkje.
Die doorkijkjes zijn een vooruitwijzing naar de grote toekomst van God, waarin Hij mensen uit alle volken, talen en natie verzameld heeft. Met de komst van Jezus komen opnieuw alle volken in beeld. Hij gaf Zijn volgelingen aan het eind van Zijn leven op aarde een opdracht mee: “En Jezus kwam naar hen toe, sprak met hen en zei: Mij is gegeven alle macht in hemel en op aarde. Ga dan heen, onderwijs al de volken, hen dopend in de Naam van de Vader en van de Zoon en van de Heilige Geest, hun lerend alles wat Ik u geboden heb, in acht te nemen. En zie, Ik ben met u al de dagen, tot de voleinding van de wereld” (Mattheüs 28 : 18-20).
We hebben hierboven al de fascinerende ontdekking van de ‘curse tablet’ op de berg Ebal gezien. Er zijn nog veel meer opgravingen gedaan. De geschiedenis van Israël staat niet alleen op schrift. Er zijn talloze sporen nagelaten in het Midden-Oosten. Eigenlijk zijn Israël en de naburige landen samen een soort reusachtig museum. Het is onmogelijk om alles in kaart te brengen, maar hier zijn een paar opmerkelijke ontdekkingen.
Vele personen en situaties uit de Bijbel zijn in de loop van de tijd naar het rijk der mythen verwezen, door geleerden die de authenticiteit en betrouwbaarheid van de Bijbel niet willen onderschrijven. Met name de oudste periode van voor de Babylonische ballingschap moet het ontgelden. Afwezigheid van archeologisch bewijsmateriaal is daarbij dikwijls aangevoerd als argument. Maar dat is uiteraard een logisch inconsistente redenering. Op basis van afwezigheid kun je natuurlijk niet concluderen dat iets er niet is of er nooit is geweest. Misschien heb je het gewoon nog niet gevonden of is het vanwege andere oorzaken verdwenen. Het aantal keren dat dit soort voorbarige conclusies teruggedraaid moest worden is inmiddels niet meer te tellen. Keer op keer blijkt de Bijbel uitermate accuraat. Hier neemt Brian Edwards je in een half uurtje mee langs elf van deze opmerkelijke correcties.
Evidence for theBible (with Brian Edwards) - YouTube
https://m.youtube.com/watch?v=C8HznNkZOK4
De vondst van de Dode Zee rollen is wereldberoemd. Ze bevatten tekstrollen die stammen uit de 2e voor onze jaartelling, wat zeer bijzonder is. Maar wist dat je dat er een nog veel oudere Bijbeltekst gevonden werd in de jaren ’70? Deze veel minder bekende vondst dateert zelfs terug tot in de 7eeeuw voor de jaartelling. Dat was de tijd waarin de tempel van Salomo nog in zijn volle glorie te bezoeken was. Het lijkt er trouwens op dat God voorkeur heeft voor jonge mensen als het aankomt op bijzondere vondsten. Net als bij de Dode Zee rollen werd deze vondst gedaan door een tiener.
The OLDEST copy of Scripture ever found! (Even older than the Dead Sea Scrolls) - YouTube
https://m.youtube.com/watch?v=X74dr58e6T8
Ook de beroemde ‘koning David’ werd door sommige vrijzinnige theologen als een legende gezien. Kijk hier naar een lijst van ontdekkingen waarin restanten van zijn koningschap te zien zijn.
King David – The Top Ten Archeological Discoveries: Digging for Truth Episode 12
https://www.youtube.com/watch?v=n1SA1hicOxg
Daniel krijgt in de 6e eeuw voor Christus visioenen over opeenvolgende koninkrijken, te beginnen met het rijk van Babel. Meer informatie hierover vind je onder [Babylonië]. Opvallend is dat het symbool dat in dit visioen gebruikt wordt voor het Babylonische rijk een gevleugelde leeuw is. Die beeldspraak komt niet zomaar uit de lucht vallen. Kijk eens naar de beroemde Isthar-poort en de ontzagwekkende entree daarvan. Daarop is te zien dat de leeuw gebruikt werd als symbool van dit machtige rijk (te zien vanaf de 11e minuut). Je krijgt hier tevens een goede indruk van de enorme omvang en inrichting van de stad Babel, zoals die er in de tijd van Daniël heeft uitgezien.
Ishtar Gate and Processional Way
https://www.youtube.com/watch?v=HRT-ISttZtU